แต่เมื่อเจดเจาะลึกเข้าไปในใจกลางแห่งความมืด ในไม่ช้าเธอก็ตระหนักได้ว่าศัตรูที่แท้จริงไม่ใช่ซอมบี้ที่เดินเตร่ไปตามถนน แต่เป็นความมืดที่แฝงตัวอยู่ในใจของมนุษย์ จากการทรยศ การหลอกลวง ไปจนถึงความโลภและความโหดร้าย เธอได้เห็นโดยตรงถึงความล้ำลึกที่มนุษยชาติสามารถจมลงได้เมื่อเผชิญกับความทุกข์ยาก และความเสียหายที่จะเกิดขึ้นกับผู้ที่กล้าท้าทายมัน
“เธอมองลูกบอลสีส้มกลมโต ที่ค่อยๆ ลอยต่ำลงที่เส้นขอบฟ้า เคลื่อนที่ไปตามถนนที่จะพาคุณกลับบ้าน”
คอม หากนำไปเผยแพร่ต่อกรุณาให้เครดิต สยามโซน.คอม หรือใส่ลิงก์กลับมาที่หน้า เนื้อเพลง บุพเพสันนิวาส ด้วย
มันเป็นเรื่องราวที่เปิดเผยผ่านความกว้างใหญ่ของอวกาศและเวลา ครอบคลุมหลายศตวรรษและสำรวจกาแล็กซีเพื่อค้นหาความรักที่ท้าทายขอบเขตทั้งหมด
แต่ว่าในหัวใจก็ไม่ได้เปลี่ยนแปลงตาม
และเมื่อพวกเขาเดินทางผ่านช่วงขึ้นๆ ลงๆ ของชีวิต พวกเขาก็เข้าใจว่ามาตรวัดความสำเร็จที่แท้จริงไม่ได้อยู่ที่ความมั่งคั่งหรือสถานะ แต่อยู่ที่ความสัมพันธ์ที่พวกเขาเลี้ยงดูมา และผลกระทบที่พวกเขามีต่อชีวิตของคนรอบข้าง เพราะในโลกที่การเปลี่ยนแปลงคงที่เพียงอย่างเดียว ความเชื่อมโยงที่พวกเขาสร้างและความทรงจำที่พวกเขาแบ่งปันจะคงอยู่ต่อไปอีกนานหลังจากฝุ่นคลี่คลายและถนนหนทางว่างเปล่า
* หากเธอรู้ใจ หากเธอรู้ตัว เธอจะเข้าใจกันรึเปล่า
เสริมความมั่งคั่งด้วยสีบ้านมงคลตามหลักฮวงจุ้ยเพิ่มการไหลเวียนของพลังงานด้านบวก
แต่หลังจากสืบเสาะไปได้สักพัก ลูเมี่ยน·ลีกลับค้นพบว่า
เพลงที่พูดถึงการกลับบ้านที่ติดหูคนไทยที่สุดในช่วงหลายปีที่ผ่านมา ในวันที่เหนื่อยล้าที่สุดวันหนึ่งของชีวิต เพลงนี้อาจทำให้คนหนุ่มสาวไกลบ้านหลายคนเสียน้ำตามาแล้วก็ได้
ก็ไม่รู้เลย แต่ต้องพูดไป และจะมาเพื่อกวนใจคำถามเดียว
อารมณ์ตอนนี้ทำไมคิดถึงจัง อยากตะโกนคิดถึงจัง
เรื่องนี้เล่าถึง แลนดอน คาร์เตอร์ ฝันอันห่างไกล เมโลดี้ไทย (เชน เวสท์) เด็กหนุ่มหน้าตาดี นิสัยมุทะลุ และไม่สนใจสิ่งอื่นใด นอกจากสถานภาพสมาชิก ของกลุ่มเด็กป็อปปูล่าประจำโรงเรียน แต่แล้ววันหนึ่ง ด้วยเกมส์รับน้องใหม่ที่สุดเสี่ยง ก็ทำให้เพื่อนคนหนึ่งของเขา กลายเป็นอัมพาต เขาเกือบโดนไล่ออกจากโรงเรียน แต่อาจารย์ใหญ่กลับปราณี เพียงแค่คาดโทษ และมอบหมายให้เขาทำกิจกรรมบำเพ็ญประโยชน์ โดยเป็นครูอาสา รับสอนพิเศษเด็กประถมในช่วงสุดสัปดาห์ และร่วมเล่นละครกับชมรมการแสดง คาร์เตอร์รู้สึกแย่ เพราะกิจกรรมเหล่านี้ มีแต่พวกตัวประหลาดประจำโรงเรียนเท่านั้นที่สนใจทำ กระนั้นเขาก็มิอาจปฏิเสธมันได้
“ตอนนั้นถ้าให้บอกถึงคำสอน ในวงการพระเองก็ไม่ใช่สิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่ควรจะเคารพไปทั้งหมด ถ้าเกิดจะเคารพกันจริงๆ ก็ต้องเคารพคำสอน สิ่งที่ผมได้คือได้คุยกับตัวเองมากกว่า ส่วนหนึ่งก็เรียนรู้หมวดธรรมะ ให้รู้ทุกอย่างว่าเราคิดไปเองหมด เหมือนเราสร้างมันขึ้นมาทั้งนั้น ผมสรุปส่วนสำคัญได้คือสิ่งศักดิ์สิทธิ์ไม่เคยสร้างคน มีแต่คนสร้างสิ่งศักดิ์สิทธิ์ และแสวงหาผลประโยชน์จากมัน”